Και εγένετο blog!

Τις Πασχαλιάτικες αργίες κάποιοι τις ξοδεύουν στις εκκλησίες («συμμετέχουν» στο Θείο Δράμα…), κάποιοι στα ουζερί (πίνουν για να… «ξεχάσουν» τα Πάθη του Κυρίου…) και κάποιοι αναλώνονται στις προετοιμασίες για το τσιμπούσι της Κυριακής του Πάσχα. Προσωπικά, τις σχέσεις με την εκκλησία τις διέκοψα από χρόνια, την «κατ’ έθιμο» πολυκοσμία των ουζερί την απεχθάνομαι και από οβελία, κοκορέτσια κ.λπ. προσφερθήκαν ευγενώς να με απαλλάξουν άλλα μέλη της οικογενείας. Εκμεταλλεύτηκα λοιπόν τις Πασχαλιάτικες αργίες για να διερευνήσω τις δυνατότητες του διαδικτύου. Μ’ αυτά και με τούτα, σχεδόν «χάριν παιδιάς», προέκυψε το παρόν blog. Θα μακροημερεύσει; Δεν το γνωρίζω! Θα φανεί από τις επόμενες αργίες…