Υπάρχει δρόμος! Θα τον (ξανα)βαδίσουμε;

Ο Τσιάρας (ΝΔ) απέκτησε υφυπουργείο (έστω του «Απόδημου Ελληνισμού»), η Σκόνδρα (ΝΔ) έγινε επιτέλους βουλευτής (οι γάμοι και οι κηδείες απέδωσαν…), ο Ταλιαδούρος (ΝΔ) έβαλε ξανά μπροστά τη βιομηχανία των κοινοβουλευτικών επερωτήσεων και των μέρα-παρά-μέρα ανακοινώσεων στον τοπικό τύπο, ο Σιούφας (ΝΔ), έστω τελευταίος και καταϊδρωμένος, κατάφερε και αυτός να μπει στη Βουλή (νάναι καλά ο καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος…), ο Μιχαλάκης (ΣΥΡΙΖΑ) «στα πλαίσια επαφών με φορείς της Καρδίτσας»– όπως κάθε καθώς πρέπει βουλευτής - άρχισε τις επισκέψεις σε Επιμελητήριο, Εμπορικό Σύλλογο κλπ, ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται κόμμα (με συνελεύσεις των μελών του που τις βαφτίζει «λαϊκές συνελεύσεις») και το ΚΚΕ ξαναγύρισε στις γνωστές κομματικοκεντρικές κινητοποιήσεις των μελών του (πότε σαν ΠΑΣΥ, πότε σαν Σύλλογος Γυναικών, πότε σαν ΠΑΜΕ, πότε σαν ΠΑΣΕΒΕ)… Όλα καλά λοιπόν. Επανήλθαμε στην κανονικότητα. Οι εκλογές δείχνουν να απέδωσαν. Κυβέρνηση βγάλαμε (έστω με τα χίλια ζόρια…),  αντιπολίτευση διαθέτουμε («υπεύθυνη και προγραμματική» βεβαίως-βεβαίως), η «αντιμνημονιακή» ΝΔ εφαρμόζει το μνημόνιο του ΠΑΣΟΚ (!),το «μνημονιακό» ΠΑΣΟΚ ασκεί κριτική στη ΝΔ που δεν «επαναδιαπραγματεύεται» το μνημόνιο (!),οι απεργίες τέλειωσαν, οι πλατείες άδειασαν, η οργή και η αγανάκτηση ξεθύμαναν (;),ο λαός ξανά θεατής κοινοβουλευτικών «μονομαχιών» με ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ να διαγκωνίζονται για το ποιος θα πρωτοκαταθέσει πρόταση νόμου για την κατάργηση του μνημονίου (γιατί όχι και πρόταση νόμου για την κατάργηση του καπιταλισμού;) και η «επαναδιαπραγμάτευση-επιμήκυνση-απαγκίστρωση» έγινε «εδώ και τώρα υλοποίηση» με άλλα 3 δις επιπλέον νέα μέτρα… Και μεις; Χωρίς δουλειά ή χωρίς μεροκάματο, απλήρωτοι ή με μισθούς πείνας όσοι «τυχεροί» ακόμα δουλεύουμε, οι περισσότεροι ξεγράψαμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές, νέα χαράτσια φορτώνονται σ’ αυτά που ήδη χρωστάμε, η ΔΕΗ ξεκίνησε τις διακοπές ρεύματος, «εισφορές αλληλεγγύης», «τέλη επιτηδεύματος» και φόροι, φόροι, φόροι… κλέβουν ότι απέμεινε απ΄ το εισόδημά μας ενώ ο χειμώνας έρχεται με τη μισή Καρδίτσα νάναι χωρίς πετρέλαιο και την άλλη μισή να επιστρέφει στην εποχή της ξυλόσομπας. Α ναι, παραλίγο να το ξεχάσω, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του κάλεσαν την Πέμπτη συνάντηση στο Παυσίλυπο  για «Πρωτοβουλία κατά της ιδιωτικοποίησης  του νερού»!!!!! Εδώ ο κόσμος καίγεται…

Τι κάνουμε λοιπόν; Απαθείς και αδιάφοροι θα αποδεχόμαστε τη φτωχοποίηση και την εξαθλίωσή μας; Θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα ή θα επιλέξουμε τον άλλο δρόμο; Τον δρόμο που ξέρουμε, που τον δοκιμάσαμε, που τον βαδίσαμε πολλές φορές το τελευταίο δίχρονο. Όταν αναγκάζαμε σε απόσυρση τη κυβέρνηση Παπανδρέου. Όταν καθυστερούσαμε για μήνες την ψήφιση του 2ου  μνημόνιου. Τότε που υποχρεώναμε τους βουλευτές τους σε παραιτήσεις, μεταπηδήσεις, διαγραφές και «γκρεμίζαμε» κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που μέχρι πριν φάνταζαν πανίσχυρες. Όταν  ψήφιζαν τα μνημόνια πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ, σε μια Βουλή σιδερόφραχτη, εν μέσω χημικών και δακρυγόνων και δραπέτευαν νύχτα μέσα από τον Εθνικό Κήπο για να γλυτώσουν από τη λαϊκή οργή.  Όταν προκαλούσαμε πολιτική και κυβερνητική κρίση και τους αναγκάζαμε σε πρόωρες εκλογές … Την  ξέρουμε λοιπόν την απάντηση. Στις απεργίες και στις διαδηλώσεις είναι. Στους δρόμους και στις πλατείες. Στο μαζικό λαϊκό κίνημα. Αυτός είναι ο δρόμος! Δρόμος δοκιμασμένος και με αποτελέσματα. Το ερώτημα είναι: Θα τον (ξανα)βαδίσουμε;